หลายๆท่านคงเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับ เมลามีนในนมผง , การนำ DNA ม้ามาใส่ในเนื้อวัว  แล้วเกิดคำถามว่าพฤติกรรมแบบนี้เรียกว่าอะไร  พฤติกรรมดังกล่าวคือ การปลอมอาหาร หรือ Food Fraud  หมายถึง การปลอมแปลงและจงใจเจตนา ทดแทน เจือจางหรือการเติมสิ่งแปลกปลอมลงในสินค้าหรือวัตถุดิบ หรือ การปกปิดให้ข้อมูลที่ไม่เป็นจริงของสินค้าหรือวัตถุดิบต่างๆ เพื่อหวังผลประโยชน์ทางการค้า โดยการเพิ่มมูลค่า คุณลักษณะของสินค้าหรือการลดค่าใช้จ่ายของการผลิตสินค้า และอาจส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคตามมาได้  ตาม พ.ร.บ. อาหาร พ.ศ. 2522 มาตรา 27 ได้ระบุโทษสำหรับผู้ผลิตอาหารปลอมไว้ว่า ต้องโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 10 ปี และปรับตั้งแต่ 5,000 – 100,000 บาท

การปลอมอาหาร สามารทำได้ด้วยวิธีการที่หลากหลาย โดยสามารถแบ่งออกเป็นรูปแบบต่างๆ ได้ดังนี้

รูปแบบการปลอมอาหารที่หลากหลายนี้เองอาจก่อเกิดผลกระทบขึ้นได้หลายระดับตั้งแต่  มีทั้งผลกระทบที่ผู้บริโภคตกอยู่ในความเสี่ยงทันที (Direct Food Safety risks)  เช่น เกิดการแพ้อาหารส่วนที่เติมเข้ามา เป็นต้น  ผลกระทบที่ผู้บริโภคมีความเสี่ยงจากการได้รับอันตรายในระยะยาว (Indirect Food Safety risks)  เช่น เกิดการสะสมจนเกิดอาการป่วยตามมา เป็นต้น  หรือไม่มีความเสี่ยงด้านความปลอดภัยของอาหารทั้งทางตรงและทางอ้อม (Technical food fraud risk)

ดังนั้นเพื่อป้องกันผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปลอมอาหาร  ในฐานะผู้บริโภคจำเป็นต้องเลือกอาหารที่บริโภคอย่างระมัดระวังโดยการ อ่านฉลาก ดูส่วนผสม  วันเดือนปีที่ผลิตและหมดอายุ ตลอดจนเลขสารบบอาหารทุกครั้ง เพื่อให้เกิดความปลอดภัยและสุขภาพที่ดี  ในส่วนของผู้ประกอบในฐานะผู้ผลิตนั้นสามารถป้องกันการปลอมอาหารได้โดย การประเมินความเสี่ยงในการปลอมอาหาร  วางมาตรการป้องกันและจัดการความเสี่ยง การทวนสอบมาตรการอย่างสม่ำเสมอ และฝึกอบรมผู้ปฏิบัติการในโรงงานหรือผู้มีความเกี่ยวข้องให้มีความรู้ความตระหนักอย่างสม่ำเสมอ   เพื่อความปลอดภัยของผู้บริโภคและชื่อเสียงระยะยาวของบริษัทเอง